اسماعیل خان بابائی

تفاوت مددکاری اجتماعی با مشاور و روانشناس

يكي از مسائلي كه بيشتر مددكارها از آن شكايت دارنداين است كه اكثر افراد آنها را به نام مشاور مي شناسند. پس امروز بر آنيم تا تفاوت مددكاري اجتماعي را با برخي از رشته ها بيان كنيم:

۱_ تفاوت مشاور و مددكار اجتماعي:

مشاور در زمينه هاي مختلف مانند ازدواج و مشكلات خانوادگي و مسائل شغلي،توانبخشي ... مشاوره ميدهد. مشاور گاه به آزمون رواني مي پردازد، مشاور معمولاً دركوتاه مدت كمك مي كند. مشاوران در كار خود از نظريه هاي مشاوره استفاده مي كنند. مشاوره معمولاً مبتني بر «شخص محوري» است ، آنها در اتاق خود مصاحبه مي كنند و هرتغييري كه مد نظرشان باشد همان جا به فرد مراجعه كننده ارائه مي دهند و اگر لازم باشد خانواده فرد را نيز به محل كار خود دعوت مي كنند ولي مددكار نه تنها بر فرد وتوانايي هاي فرد تكيه دارد با اطرافيان فرد به عنوان محيط او در ارتباط است. وي هنگام كار از نظريه هاي مشاوره استفاده مي كند. مددكار در صورتي كه براي مشكل فرد ضروري باشد به محل كار وي يا به محل كار اعضاي خانواده مراجعه مي كند. مددكار علاوه بر مصاحبه  وارد محيط خانواده يا محل كار فرد مي شود و به طور مستقيم كنشها ، رفتارها و ارتباطات مددجو را مشاهد مي كند وبه تشخيص و ارزيابي مي پردازد ، در صورتي كه لازم بداند تغيير و آموزش را در متن زندگي مددجو انجام مي دهد و زماني طولاني را در حل مشكل به كار مي گيرد. پس مددكار بر تماميت مشكل نظر دارد در حالي كه مشاور تأكيد بر قسمتي از مشكل دارد. هدف مددكار قادر سازي در فرد است در حالي كه هدف مشاور حلف جزئي از  مشكل است.هدف مشاور خود حمايتي فرد است. مشاور بيشتر ديد فردي به مسائل دارد و تغيير فرد و ساختار رواني فرد را در نظر دارد، در حالي كه مددكار ديد اجتماعي دارد و فرد را در محيط اجتماعي اش مي بيند.

۲_ تفاوت روانشناس و مدد كار:

روانشناس به بررسي نظريه هاي روانشناختي رفتار انسان مي پردازد يعني روانشناسان جنبه هاي رواني افراد را در نظر مي گيرند. بيشترين كار آنها آزمون هاي رواني است ودر اين زمينه تخصص دارند و به اجرا وتفسير آزمونها مي پردازند. هدف روانشناس ايجاد سازگاري در فرد است. مددكار اجتماعي توجه بر رفتارهاي افراد دارد و تقويت ارتباط انسانها از كارهاي مددكار است.مددكار به تحليل محيط افراد مي پردازد و سعي در تشخيص چگونگي اصلاح آنها دارد.